Εφημερίδα Τεύχος 9 Ιανουάριος 2013

Τρίμηνη περιοδική έκδοση του Συλλόγου Γυναικών Ορμύλιας «Ανδρομάχη»
Τεύχος 9  Ιανουάριος  2013
Διανέμεται δωρεάν

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ

   Η γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα στην Ορμύλια δε δέχθηκαν ξενική επίδραση και όσα έπαιρνε από τις άλλες περιφέρειες της Μακεδονίας και της Π. Ελλάδας χωνεύονταν με τα δικά της που διατηρούσε από τα παλιά χρόνια, γι’ αυτό και έμειναν καθαρά ελληνικά.

   Έτσι, τη βλέπουμε στην πνευματική καλλιέργεια να ακολουθάει τη Θεσσαλονίκη και σε όλα τα άλλα, ιδίως τα αγροτικά, το δικό της χρώμα, που εκφράζεται με τα λαϊκά τραγούδια, τους χορούς, τα παραμύθια, τους μύθους κ.ά. Μέσα σ’ αυτά πάλι, άμα τα προσέξει και τα μελετήσει κανείς, βρίσκει όλους τους νησιώτικους, παλαιοελλαδίτικους και Μακεδονικούς χορούς και τραγούδια, από τα ακριτικά και τις μαντινάδες ως τα κλέφτικα μέχρι και το σταυρωτό. Με μια μικρή διαφορά, εδώ χορεύονταν και τραγουδιούνταν με το ζωηρό και γρήγορο τόνο και ρυθμό και ο χορός γίνεται πιο πηδηχτά (και με διάφορες κινήσεις των χεριών σε μερικούς) από τους χορούς της Π. Ελλάδας.

 

Εφημερίδα Τεύχος 7 Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2011

Τρίμηνη περιοδική έκδοση του Συλλόγου Γυναικών Ορμύλιας «Ανδρομάχη»

Έτος 3^ο    Τεύχος 7    Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος

Διανέμεται δωρεάν

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γυναικών Ορμύλιας «Ανδρομάχη» σας εύχεται

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΟ

2012

…………………………………………………………………………

Ta παραμύθια της γιαγιάς : (Παράδοση-Ελληνικοί θρύλοι)

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΖΕΣΤΑΝΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

    Το βράδυ που γεννήθηκε ο Χριστός, έκανε δυνατό κρύο. Τα άλογα, τα βόδια και τα άλλα ζωντανά που ήταν εκεί, έτρεξαν κοντά στο Θείο Βρέφος για να το ζεστάνουν με την ανάσα τους. Παρά τις προσπάθειές τους όμως ο Χριστούλης κρύωνε μέσα στα άχυρα. Τότε, ο Ιωσήφ θέλησε ν’ ανάψει φωτιά, μα πώς, αφού δεν υπήρχαν ξύλα πουθενά!

     Τότε, πήδησαν τα πιο χοντρά τσάκνα από τα άχυρα της φάτνης και είπαν στον Ιωσήφ: «κάψε εμάς, να ζεστάνουμε το παιδί». Ο Ιωσήφ τα μάζεψε και τ’ άναψε. Μα λιγόθερμα όπως ήταν αυτά, καήκανε αμέσως και το κρύο άρχισε πάλι να περουνιάζει μικρούς και μεγάλους. Η Παναγία, που είδε τη θυσία των άχυρων, συγκινήθηκε και ευχήθηκε να είναι πάντα χρυσά. Και από τότε τα άχυρα χρυσίζουν στον ήλιο.