Τρίμηνη περιοδική έκδοση του Συλλόγου Γυναικών Ορμύλιας «Ανδρομάχη»
Έτος 2ο Τεύχος 6 Απρίλιος – Μάιος - Ιούνιος
Διανέμεται δωρεάν
Στις 8 Μαΐου στα γραφεία του Συλλόγου μας τιμήσαμε τη ΜΗΤΕΡΑ με μια συμβολική γιορτή.
Μετά την ομιλία της προέδρου κ. Φούλας Παπακώστα, την απαγγελία ποιημάτων και την
ανάγνωση κειμένων αφιερωμένων στο τιμώμενο πρόσωπο, προσφέρθηκαν κεράσματα.
Στη γιορτή συμμετείχαν και λάμπρυναν με την παρουσία τους τα παιδιά του Κ.Δ.Α.Π. τα οποία πρόσφεραν στις μητέρες χειροποίητα γλαστράκια.
Τα ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή τους.
Κάποτε
στην Ορμύλια …………..
Αφήγηση:
Τριανταφυλλιά
Ζγούρου τουΔημοσθένη
Εκείνα τα χρόνια στο
χωριό μας δεν ξέραμε από πράσινες ελιές,
είχαμε μόνο ξερικές για λάδι, ούτε
μπαχτσέδες και θερμοκήπια είχαμε τότε,
λέμε για το ’30 μέχρι το ’60 περίπου. Τότε
όλα τα σπίτια έφτιαχναν κουκούλια.
Ψωνίζαμε βερεσέ απ’ τα μαγαζιά και
λέγαμε: «θα σε πληρώσω στα κουκούλια»,
όπως τώρα λέμε: «Θα σε πληρώσω στις
ελιές».
Η
δουλειά ξεκινούσε το Πάσχα. Αγοράζαμε
τα κουτιά με το σπόρο, γράφαμε το όνομά
μας απέξω και τη Μ. Πέμπτη τα πηγαίναμε
στην εκκλησία και τα βάζαμε κάτω απ’
τη σταύρωση για να πάρουν ευλογία και
να πάει καλά η παραγωγή. Την άλλη μέρα
τα παίρναμε, τα τοποθετούσαμε κοντά στη
γωνιά και τα σκεπάζαμε με κουβέρτα.
Έπρεπε να έχουν μια μέτρια σταθερή
θερμοκρασία, όλο τον καιρό, μέρα και
νύχτα, γι’ αυτό είχαμε θερμόμετρο στο
δωμάτιο, για να κανονίζουμε τη φωτιά.
Αυτός ήταν ο κουκλόσπορος και έμεινε
μέχρι σήμερα να λέμε έτσι αυτόν που
κρυώνει και τυλίγεται με πολλά ρούχα.
Σε
5-6 μέρες άρχιζε να ανοίγει ο σπόρος και
έβγαιναν τα μαμούδια. Έμοιαζαν με μικρά
καφετιά μυρμήγκια. Τότε αρχίζαμε να τα
βγάζουμε απ’ το κουτί με την εξής
διαδικασία: Τοπο-θετούσαμε ένα τρυφερό
φύλλο μουριάς στο κουτί και τα μαμούδια
ανέβαιναν πάνω του για να φάνε. Το
παίρναμε προσεκτικά και το βάζαμε σε
ένα ταψί που είχαμε στρώσει από κάτω
εφημερίδα. Τα ταψιά ήταν για τις πρώτες
μέρες μέχρι να ετοιμαστεί η καλαμωτή.
Για να την φτιάξουμε, στερεώναμε πρώτα
καλά τα στημόνια και με φλούδες από
καλάμια φτιάχναμε κρεβατά σε 2 ή 3
πατώματα. Μετά μπλαστρώναμε τα καλαμωτά
με σβουνιές απ’ τα ζώα. Όταν στέγνωναν
οι σβουνιές στρώναμε εφημερίδες και
ήταν έτοιμα να τα αραδιάσουμε πάνω τα
φύλλα με τα μαμούνια.